Het hele verhaal van Charlotte de Bourbon, haar huwelijk met Prins Willem van Oranje, en haar trieste einde, kunt u lezen op mijn gewone website
Daniël van Papenbroeck (1628-1714) was een Antwerpse Jezuïetische priester, één van de ‘Bollandisten’
Papebrochius, Annales Antverpiensis, II, 67-68 zegt dat er een prachtig gebeeldhouwde grafsteen was met een grafschrift op een koperen plaat (cum epitaphio in aerea lamina), maar weet verder ook niet wat er precies mee is gebeurd. Hij suggereert twee mogelijkheden: nooit geplaatst (vel nullus est positus) vanwege de calvinistische weerzin tegen mensverering; dan wel vernield: vel post reductionem remotus door de katholieken (inclusief haar beenderen). De overige détails die hij geeft omtrent wat er met haar lichaam gebeurde na haar overlijden laten we maar onvertaald, en voor zijn rekening.
Die II Maii, indicta est publica gratiarum actio, pro convalescentia Principis Auriaci a vulnere accepto; eius vero sacrilega uxor Carlotta Borbonia , anno MDLXXVII Antverpiam adducta et instar legitimi Principis ad D. Michaelis culta, obiit eiusdem mensis v die, et corpus eius (ut notant Secretarii) ita coepit foetere, ut necesse fuerit eadem mox hora ipsum cistae plumbeae bene ferruminatae includere. Die autem IX. eiusdem mensis, ductae fuerunt solemniter exequiae ad chorum circumcisionis , quem Equitum vocant; funus comitante Magistratu toto, cum Colonellis, Capitaneis atque Gildis sex, mercatorumque internorum externorumque praecipuis. Sepulcralis tamen lapis, qualis aliorum, magnifice sculptus cum epitaphio in aerea lamina, vel nullus est positos, Calvinistis eiusmodi caeremoniam improbantibus ; vel post reductionem remotus a Catholicis , et fortassis etiam ipsa ossa, tamquam in publico pellicatu mortuae.
Fuerat haec filia Gasparis de Coligny, Franciae Admiralii, celeberrimi quondam Ducis Hugenottorum , in caede Bartholomaeana interfecti ; quae patris imitata exemplum, eiurata religione Catholica et cucullo Benedictino , quem in nobili Iotrensi apud Meldas Parthenone induerat ; quae cum Antverpiae reciperetur , successura in thorum Annae Saxonicae Lutheranae, a Calvinistis alienae , et nescio quo praetextu repudiatae , tota nocte luxerant ignes triumphales die xi Aprilis , nescio quo praecise anno.