De inhoud van deze webpagina’s vindt u in het menu: Antwerpen gerelateerde weetjes, uit de pen van een historisch geïnteresseerde dominee.
Wie ik ben: www.dick.wursten.be
Verder: www.bach.wursten.be (biografie van J.S. Bach en bespreking van talrijke cantates)
www.psalmen.wursten.be (over de Psalmen)
www.luther.wursten.be (over Martin Luther n.a.v. het Lutherjaar 2017)
www.lbv.wursten.be (over levensbeschouwelijk onderwijs)
www.orgel.procant.be (over een speciaal orgel in Antwerpen / A Bach-organ in Antwerp)
www.acm.procant.be (Archief 2001-2015 van het Antwerps Collegium Musicum)
www.clementmarot.com
www.procant.be (Protestantse Cultuurkring van Antwerpen)
Over de Duitse kolonie van Antwerpen, m.n. 19de eeuw)
Over de voormalige Christuskirche aan de Bexstraat
Of mijn opinies op mijn eigen website-website, dan wel mijn blog over godsdienstvrijheid.
Ik zou graag van Joseph Hertogs, de bouwmeester , bouwwerken willen bezoeken, Hij heeft ook veel huizen voor de gegoede burgerij gebouwd. Is van zijn bouwwerken ook een en ander te bezoeken of gevels te bekijken? Joseph is van mijn betovergrootvader zijn broer, een zoon.Voor uw antwoord alvast mijn hartelijke dank, Vriendelijke groet, Marleen ter Stege – Hertogs.
mijn overgroot (of zelfs nog verder) – ouders hadden een hotel in de Charlottalei : hotel Beaujean , graag had ik iets ervan gevonden, foto’s of gegevens , het was een prachtig hotel naar het schijnt waar ambassadeurs kwamen logeren, mensen met aanzien. Lijkt me super om daar iets van terug te vinden.
Geachte heer Wursten,
Kent u het verhaal van de echte Antwerpse Handjes ?
Omstreeks 1934 schreef Antwerpen een wedstrijd uit: Antwerpen was op zoek naar een symbool voor de stad, iets waarmee ze publicitair naar buiten kon treden.
Ook de Antwerpse banketbakkers deden mee en Jos Hakker uit de Provinciestraat (destijds een heel beroemde bakkerij) won met zijn ontwerp van het Antwerpse Handje (dat Antwerpenaren nu nog altijd voorzetten aan bezoekers, samen met een lekkere tas koffie).
Maar het verhaal is veel complexer dan nationalisten graag willen doen geloven. Jos Hakker en zijn twee broers waren Amsterdamse jongens. Na het overlijden van hun vader werden zij in een weeshuis geplaatst. Daar werd Jos opgeleid tot bakker. De Nederlandse overhead ging op zoek naar familie en die werd gevonden in Antwerpen. Die mensen bleken een bakkerij uit te baten waar Jos ging werken.
Hij ontmoette in Antwerpen zijn vrouw. Samen openden zij in de Provinciestraat hun eigen zaak die zo beroemd zou worden. Oudere Antwerpenaren kunnen nog altijd lyrisch vertellen over de heerlijkse patisserie die zij daar kochten. Maar tijdens WO II was Hakker plots een Jood (hoewel zijn bakkerij niet eens koosjer bakte, de Joodse mensen gingen naar Kleinblatt, schuin tegenover: hij stond ook niet onder toezicht van het rabinaat). Jos bakte voor Jan en alleman: kerststronken, speculaas voor Sinterklaas enz.
Hij werd gedeporteerd naar de Dossin-Kazerne. Hij schreef daarover een aangrijpend boekje. Bij zijn overbrenging naar Auschwitz kon hij van de trein springen. Hij overleefde de val en het mitrailleurvuur. En sloot zich aan bij het Franse verzet.
Na de oorlog kwam hij terug naar Antwerpen, ging opnieuw wonen naast de mensen die hem hadden aangegeven en startte zijn bakkerij opnieuw op. Hij ontving nog wel een heel zware rekening die hij jarenlang heeft afbetaald aan de Zwitserse overheid. Voor de tijd dat hij bij hen in een vluchtelingen-kamp had “mogen” zitten… Sommige dingen kan je niet verzinnen…
Zo Antwerps zijn onze Antwerpse Handjes. En sinds ik dat weet, vind ik ze nog veel smakelijker…
Met eerbiedige groet.
Ps mijn vrouw en ik kennen u eigenlijk van de Bachcantates in de Norbertuskerk. Wij zingen wel eens mee met het koor. Sofia is violiste van opleiding (conservatorium Brussel).